I Społeczna Szkoła Podstawowa STO powstała w 1989 r. jako jedna z pierwszych szkół niepublicznych w Polsce a pierwsza w Trójmieście. Jest prowadzona przez Samodzielne Koło Terenowe nr 9 Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Gdańsku, którego członkami są rodzice naszych uczniów i absolwentów. STO jest ogólnopolskim stowarzyszeniem, prowadzącym ponad dwieście szkół.

 

Pragniemy wychować człowieka

• kochającego świat i ludzi,

„Nie ma miłości bez poszanowania, to znaczy bez traktowania człowieka, jako niepowtarzalnej indywidualności, bez brania go takim, jaki jest.”

Erich Fromm

• rozumiejącego znaczenie życia własnego i innych ludzi,
• otwartego na świat i zjednoczonego z nim.

Powyższe założenia realizujemy w obszarze kształcenia, wychowania i opieki, kierując się następującymi zasadami:

• Dziecko jest podmiotem procesu edukacyjnego i stanowi centrum zainteresowania.
• Wyrazem podmiotowości dziecka jest aktywność twórcza, pozwalająca na samo – realizację i samourzeczywistnienia jego Osoby.
• Nadrzędną wartością i głównym celem pracy szkoły jest rozwój dziecka. Dziecko to całość intelektualno – emocjonalno – fizyczna, zatem rozwój dotyczy tej całości. Wspomaganiem rozwoju jest uzmysłowienie możliwości dziecku.
• Podstawową formą organizacyjną pracy szkolnej jest „dzień aktywności”, a nie „lekcja”. Przyjmuje się całościową, integrującą poszczególne dziedziny wiedzy oraz formy aktywności koncepcję organizacyjną.
• Ocena szkolna będzie opisowa i powinna zawierać charakterystykę postępów i osiągnięć dziecka. Powinna też uwzględniać porównanie ich postępów i osiągnięć wcześniejszych.
• Nauczyciel powinien znać indywidualny tok rozwoju swoich uczniów. Powinien poprzez typy twórczości własnej i własnej aktywności „oferować” dzieciom atrakcyjne, a zatem efektywne działania edukacyjne.
• Rodzice stanowią naturalną część społeczności szkolnej.

 

„Dziecko w swym nieustannym dążeniu do podboju świata, wypowiada się właściwymi sobie środkami – malarstwem, muzyką, tańcem, poezją, majsterkowaniem, badaniem zjawisk, hodowlą…”

Celestyn Freinet

 

…Chodzi nam o to, by te „wypowiedzi” umożliwić. Stworzyć warunki pozwalające ujawnić się zdolnościom. Wytworzyć klimat do działania twórczego wszystkich dzieci.

Każde bowiem dziecko, bez względu na swoje zdolności, kiedy tworzy jest szczęśliwe, radosne i rozwija się.